Europese ontwikkelingen op kassagebied
In 2016 heeft de stichting in een artikel een overzicht geschetst van de internationale “kassawereld”.
Daarin werd globaal weergegeven wat er waar speelt op het gebied van maatregelen om fraude met (m.n. contactgeldverkeer) te mitigeren. Sindsdien zijn er een aantal ontwikkelingen te zien op het gebied van kassa-systemen in relatie tot wet- en regelgeving in diverse landen. Zo heeft Duitsland sinds 1 januari 2017 “strakkere regels” met betrekking tot kassasystemen ingevoerd. Noorwegen, Oostenrijk en Slovenië hebben verplichte kassasystemen ingevoerd.
Duitsland
Al vanaf 2010 wordt er in Duitsland gewerkt aan regelgeving ter bestrijding van manipulatie van digitale basisregistraties. In een aantal stappen heeft men de regels aangescherpt die er uiteindelijk toe leiden dat met ingang van 1 januari 2020 ondernemers verplicht zijn om gecertificeerde kassasystemen te gebruiken. De regels beschrijven het digitaal bewaren van gegevens van fiscaal relevante bedrijfsprocessen die geregistreerd worden met afrekensystemen, weegschalen met kassa functie, taximeters, tachograaf km-administraties. Bestaande POS-systemen kunnen nog tot 2022 worden gebruikt. Een kassa die na 25.11.2010 is gekocht of vóór 1.1.2020 is gekocht mag tot uiterlijk 31.12.2022 worden gebruikt.
Noorwegen
Van de website van de Noorse belastingdienst: Met ingang van 1 januari 2017 moeten kassasystemen die op de Noorse markt worden aangeboden, voldoen aan de Wet kassasystemen en de Regeling kassaregelingen. Ondernemingen met een boekhoudverplichting moeten uiterlijk op 1 januari 2019 over nieuwe kassasystemen beschikken. In deze regels omvatten een aantal verplichte en verboden functies. Tevens moet het elektronisch journaal gezekerd worden tegen manipulatie
Oostenrijk
In Oostenrijk moeten afrekensystemen vanaf 2017 uitgerust worden op manier dat de transactie (kassabon) van een elektronische handtekening wordt voorzien. Deze dient op de bon te worden afgedrukt als QR-code. Periodiek moeten de kasregistraties worden aangemeld bij de fiscus. De kassasystemen moeten in het geval van een controle door de fiscale politie (!) direct een logbestand kunnen exporteren.
Slovenie
Heeft per 1 januari 2016 een geregistreerde kassa verplichting ingevoerd. Slovenië heeft daarbij een zelfde methode gehanteerd als buurland Kroatië (een online oplossing; transacties worden naar een overheidsserver gestuurd). Voorbeeld van een Sloveense afroom-methode. Belastinginspecteurs fotografeerden achtergelaten bonnen. Deze werden na enige tijd vergeleken met de boekingen in de administratie. Zie aangegeven bon versus de werkelijke bon, hieronder; alleen de “cockta” van 2,20 € is nog overgebleven! Het gerapporteerd effect is zelfs hoger dan vooraf ingeschat (zie link onderaan).
Succes van maatregelen/wetgeving
Het succes ervan hangt in hoge mate af van toezicht en handhaving. Een sprekend voorbeeld is Griekenland. Het heeft sterke regelgeving (reeds in 1988 ingevoerd). Facturen (elektronisch en op papier), én de kassabonnen moeten voorzien zijn van een fiscaal watermerk. Dat watermerk wordt aangemaakt op basis van Public Key Infrastructuur en voorziet facturen en kassabonnen van een elektronische handtekening. Daarmee is de authenticiteit en de integriteit van de informatie vast te stellen. De handhaving echter is vér onder de maat. Het effect van het bestrijden van omzet verzwijging is daarmee niet te bepalen laag.
Frankrijk heeft als sterke maatregel, dat het ontwikkelaars / leveranciers van kassasystemen medeverantwoordelijk stelt voor de gemiste belastingopbrengsten, indien gebruikers met de kassasystemen gebruikmaken van manipulatiemogelijkheden om omzet af te romen..
Door studies van landen die in de afgelopen jaren specifieke maatregelen hebben geïmplementeerd en daar passende toezicht hebben uitgeoefend is gebleken dat er aanzienlijk meer omzet werd aangegeven. Landen die al wat langer actief zijn zoals Zweden, melden een “lichte terugval”, waarschijnlijk, omdat er inventieve of nieuwe ontwijkende manier worden gebruikt door belastingplichtigen. Dat laatste versterkt de stelling dat toezicht en handhaving nodig blijft!
Van Roemenië en Estland is niet helemaal bekend hoe men wet- en regelgeving heeft ingericht voor afrekensystemen.
Bron: Johan van der Galiën,
edp-auditor, Belastingen Grote Ondernemingen